Week 4: Natuur en een beetje cultuur

Wat hebben we afgelopen week allemaal gedaan en gezien??? Heeel veel!!!

Het eerste deel vd week hadden we Salta, la linda, als uitvalsbasis. We hebben een auto gehuurd en zijn richting het Noorden gereden om een aantal dorpjes en de Salines Grandes (zoutvlaktes) te bekijken. Dag 1 zijn we via Tilcara naar Humahuaca gereden. Het landschap onderweg kenmerkte zich door bergen in allerlei kleurschakeringen van rood tot groen, valleien, cactussen en rivierbeddingen. Omdat we onderweg flink stegen qua hoogte hebben volgens goed lokaal gebruik ;-) cocabladeren gekauwd. Bleeeh, geen aanrader!! Vies spul. En of het geholpen heeft is ook nog maar de vraag, we hadden bij aankomst evengoed hoofdpijn. Bij aankomst in Humahuaca schrokken we een beetje van de aanblik van het centrum.....Onverharde stoffige wegen, armoedig en weinig verlicht. We hadden een hostel geboekt die naar ons idee redelijk in het centrum lag maar dat leek ineens heel anders! viel achteraf reuze mee en later bleek zelfs dat het een van de betere acco's in het dorp was! Tilcara en Humahuaca zijn typische indianendorpjes met marktjes waar ze van allerlei breisels van lamawol verkopen en de bekende kleurige stoffen zoals bekend in Peru en Bolivia. Je moet er van houden, zeg maar! :-)
Dag 2 zijn we via Purmamarca doorgereden naar de zoutvlaktes. Via een pas op 4000 m hoogte (met lama's!!) kwamen we rond het middaguur aan bij dit natuurwonder. Het is bijna surrealistisch om te zien, zo uitgestrekt en wit. Een zonnebril is onontbeerlijk, zo fel weerkaatst de zon. Helemaal gek was het om daar midden op die zoutvlaktes een groep muzikanten te treffen die muziek maakten. Na een uitgebreide fotosessie zijn we teruggereden naar Purmamarca. Shopwalhalla voor Eva!! Hier kon ze eindelijk losgaan op al het bontgekleurde aanbod! We hebben dan ook niet minder dan 5 uur in dit dorpje, niet groter dan Lutjebroek, doorgebracht. In het donker reden we terug naar Salta. Rijden in Argentinië op de snelweg, in het donker, is een ervaring apart. Overal langs de weg lopen beesten en mensen. Je ziet ze nauwelijks want het is onverlicht. En het gemiddelde type auto dat hier rijdt is model jaren 70/80.

Noodgedwongen zijn we een dag langer in Salta gebleven omdat de bussen richting le Rioja volgeboekt waren. We hebben van de nood een deugd gemaakt, en lekker relaxed. Op terras ontmoetten we een Argentijns stel, met wie we gezellig zijn gaan lunchen en s 'avonds hebben we een Pena bezocht. Volgende dag in de bus richting Rioja. Helaas een niet al te luxe nachtbus met veel stops onderweg dus weinig nachtrust. Bij aankomst in Rioja misten we door vertraging de verbinding naar Villa d'Union. Wachten op een vies busstation in de woestijn is geen pretje! Toen wisten we gelukkig nog niet dat het nog erger kon.....haha De bus die ons naar Villa d' Union heeft gebracht heeft al zeker 10 jaar geen APK keuring meer gehad maar we zijn goed aangekomen! Villa d'union is een gat in de woestijn. Er is niets behalve 2 agentschappen die excursies aanbieden naar diverse nationale parken in de omgeving. 3 daarvan hebben wij bezocht. Talampaya, Valle de la Luna en Laguna Brava. De eerste twee gecombineerd op een dag en Laguna Brava apart. Talampaya heeft het meeste indruk gemaakt omdat het de meeste diversiteit bood qua landschap en dieren. We hebben quanacos en vicuna's ( soort lama's) gezien maar ook roofvogels, struisvogels, papegaaien en nog een gek beest waarvan ik de naam niet weet. Het lijkt op een kruising tussen een konijn en bever??? Zie foto
Valle de la Luna is een soort maanlandschap met rotsformaties en Laguna Brava een meer met roze flamingo's. Wij vonden die laatste eerlijk gezegd nogal tegenvallen. De weg ernaartoe was mooier!

Na 3 dagen hitte waren we blij een bus te kunnen pakken richting San Juan. Een tussenstop op weg naar onze laatste gezamenlijke bestemming, Mendoza. San Juan was min of meer een verplicht nummer omdat Eva een vriendin had beloofd bij haar moeder langs te gaan want op zichzelf heeft deze stad niet veel te bieden. We zijn verwend met heerlijke, door Analia's moeder, bereide gerechten en na een nachtje slapen afgezakt naar Mendoza.

Mendoza ligt midden in het wijngebied en is een mooie groene stad ondanks haar ligging in de woestijn. We hebben onszelf getrakteerd op een heerlijk hotelletje met zwembad om de laatste daagjes lekker bij te komen van al het gereis. Behalve luieren hebben we toch ook nog een wijntour gemaakt op onze laatste dag. De tour bestond uit het bezoek aan 2 bodega's (wijnhuizen) en 1 olijfoliefabriek. Leuke middag!

Vanochtend hebben onze wegen zich gescheiden en is Eva in het vliegtuig naar Buenos Aires gestapt om van daaruit verder te vliegen naar Amsterdam en ik ben in het vliegtuig naar Bariloche gestapt. Bariloche is een soort Zwitsers alpendorp met naaldbomen en houten chalets. De temperatuur is vergelijkbaar met Nederland in de zomer. Ik voel me hier thuis! :-) Ik ga me morgen oriënteren op excursiemogelijkheden en het verdere reisplan.

Hasta luego!